Θεμιστοκλέους: «Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο στη δωρεά σπέρματος, ωαρίων»
Ο Υφυπουργός Υγείας επισημαίνει ότι το περιστατικό με τον δότη και τη σπάνια γονιδιακή μετάλλαξη δεν πρέπει να δημιουργήσει πανικό.
Η Ελλάδα θα αναλάβει πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη δημιουργία ενιαίων κανόνων στη δωρεά σπέρματος και ωαρίων, με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας, της διαφάνειας και της προστασίας των οικογενειών. Αυτό ανακοίνωσε ο υφυπουργός Υγείας Μάριος Θεμιστοκλέους, μιλώντας στο ΣΚΑΪ, με αφορμή την υπόθεση του δότη σπέρματος από την Δανία με τη σπάνια γενετική μετάλλαξη που αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα έχουν γεννηθεί 18 παιδιά σε 11 οικογένειες από το γενετικό υλικό του συγκεκριμένου άνδρα και στην Ευρώπη τουλάχιστον 197 παιδιά.
Ο κ. Θεμιστοκλέους υπογράμμισε ότι το συγκεκριμένο περιστατικό δεν πρέπει να προκαλέσει πανικό, εξηγώντας ότι γενετικές μεταλλάξεις μπορεί να συμβούν τόσο σε εγκυμοσύνη από υποβοηθούμενη αναπαραγωγή όσο και σε μια φυσιολογική κύηση. Τόνισε ότι οι μεταλλάξεις «είναι εκεί και υπάρχουν» και το ζητούμενο είναι να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο οι δικλείδες ασφαλείας.
Το ισχύον νομικό πλαίσιο
Σχετικά με το ισχύον νομικό πλαίσιο και τα εθνικά όρια ανά δότη ο υφυπουργός Υγείας επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο και ότι σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν πλέον θεσπίσει ανώτατο όριο στον αριθμό παιδιών ή οικογενειών που μπορούν να προέλθουν από έναν δότη, τόσο σε σπέρμα όσο και σε ωάρια. Παρ' όλα αυτά, σημείωσε ότι «χρειάζονται να γίνουν πολύ περισσότερα» για να προστατευθούν πλήρως οι οικογένειες και τα παιδιά.
Υπογράμμισε την ανάγκη ενιαίου ευρωπαϊκού πλαισίου, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η υπόθεση ανέδειξε το πρόβλημα που προκύπτει από τη διασυνοριακή διάσταση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, εξηγώντας ότι σήμερα μπορεί να υπάρχουν, για παράδειγμα, 12 οικογένειες από τον ίδιο δότη στην Ελλάδα, άλλες 10 σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και 5 σε τρίτη, χωρίς να υπάρχει συνολικό όριο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τόνισε ότι η λύση δεν μπορεί να είναι μόνο εθνική, αλλά απαιτείται κοινό πλαίσιο για όλες τις χώρες της ΕΕ, ώστε να μην «αθροίζονται» ανεξέλεγκτα τα παιδιά από τον ίδιο δότη σε διαφορετικά κράτη.
